ramzy kardan cd

۱) اطلاعات چگونه ذخیره می شود؟
در کتاب The Compact Disc Handbook از Ken pohlmann آمده است، رسانه های Write-once شبیه به دیسک های Play back-only ساخته می شوند. همانند CD های معمولی، آنها از یک لایه بنیادین پلی کربنیک، یک لایه منعکس کننده و یک لایه محافظ استفاده می کنند لایه ضبط کننده در بین لایه بنیادین و لایه منعکس کننده قرار دارد که ترکیبی از یک رنگ اصلی است... برخلاف CD های معمولی، یک تراک مارپیچی از قبل شیار دار شده، برای راهنمایی لیزر ضبط کننده در طول تراک مارپیچی استفاده می شود، این امر طراحی سخت افزاری recorder را آسان می سازد و سازگاری دیسک را تضمین می نماید.
CD-R از بالا به پایین اینگونه لایه گذاری شده است:
- برچسب[ اختیاری]
- پوشش ضد خش و یا قابل چاپ [ اختیاری]
- لاک الکل عاری از اشعه فرابنفش
- لایه منعکس کننده
- رنگ پلیمری ساختمانی
- زیر لایه پلی کربنیک
در CD های ? سبز? و ? طلایی? طلای واقعی وجود دارد، اگر CD-R را رو به منبع نورنگاه دارید، باریکی آن آنقدر هست که قابل رویت باشد. به خاطر داشته باشید که داده ها به سمت برچسب نزدیکترند، تا سمتی که پلاستیک شفاف قرار دارد و داده ها از آنجا خوانده می شوند. اگر CD-R از پوشش فوقانی سختی برخوردار نباشد، همچون Infoguard ‌ Kodak ، خراشیدن سطح فوقانی بسیار ساده است و CD-R را به صورت غیرقابل مصرف در می آورد.
یک لیزر در CD recorder یکسری سوراخ به نام ? چاله? در لایه رنگی دیسک ایجاد می کند. فضای بین این چاله ها ? زمین ? خوانده می شود. الگوی چاله ها و زمین ها اطلاعات را بر روی CD رمزگذاری می کند و به آنها اجازه می دهد تا روی CD player کامپیوتر بازیابی شوند.
دیسک ها از داخل دیسک به خارج نوشته می شوند، با نگاه کردن به دیسکی از داخل دیسک به خارج نوشته می شوند. با نگاه کردن به دیسکی که آن را Write کرده اید، می توانید به صحت این مسئله بر روی یک CD-R پی ببرید، همچنان که به سمت خارج پیش می روید این تراک مارپیچ ۲۲۱۸۸ چرخش دورتادور CD به همراه ۶۰۰ چرخش تراک در هر میلیمتر ایجاد می کند. اگر مارپیچ ها را باز کنید. طول آن به ۵/۳ مایل می رسد.
ساختار یک CD-RW متفاوت است:
- برچسب [ اختیاری]
- پوشش ضد خش و یا قابل چاپ [ اختیاری]
- لاک الکل عاری از اشعه فرابنفش
- لایه منعکس کننده
- لایه عایق بالایی
- لایه ضبط کننده
- لایه عایق پایینی
- زیر لایه پلی کربنیک
۲) چگونه می توان فهمید که دیسک در چه فرمتی است؟
معمولا با نگاه کردن به بسته بندی و با خود دیسک می توان به فرمت آن پی برد:
▪ دیسک های CD-DA دارای یک لوگو ? Compact Disc Digital Audio ? هستند.
▪ دیسک های CD+G شامل کلمات ?‌CDGraphics ? می باشند.
▪ دیسک های CD-I دارای لوگو ? Compact Disc Digital Video و یا کلمات ?‌Video CD ? می باشند.
Video CD با CD-Video فرق می کند. CD-V یک فرمت آنالوگ است مانند Laser Disc و ویدئو قابل دیدن با درایو CD-ROM نیست.
۳) محافظت در برابر کپی گرفتن چگونه کار می کند؟
راه های متعددی وجود دارد. یک تکنیک ساده و معمولی افزایش طول چند فایل روی CD است، بگونه ای که آنها با صدها مگابایت طول ظاهر شوند. اگر طول فایل را بسیار بزرگتر از آنچه که واقعا هست در تصویر دیسک قرار دهید، این کار عملی است. در واقع این فایل با بسیاری از فایل های دیگر منطبق می شود. تا جایی که برنامه کاربردی از طول فایل آگاه است، نرم افزار بخوبی کار می کند. اگر کاربر سعی کند فایل ها را روی دیسک سخت خود کپی نماید، یا یک کپی دیسک به دیسک را صورت دهد، تلاش با شکست مواجه خواهد شد، زیرا CD چند گیگابایت از داده ها را نگاه می دارد . یک راه حل عملی که کنترل کافی بر روی recorder و نرم افزار master کننده دارد، نوشتن داده های ناقص در بخش ECC از سکتور داده هاست. سخت افزار استاندارد CD-ROM به طور خودکار خطاها را تصحیح می کند و مجموعه های مختلفی از داده ها را بر روی دیسک مقصد می نویسد. سپس reader ، کل سکتور را به عنوان داده های خام Load می کند، بدون آنکه به تصحیح خطا بپردازد: حتی اگر نتواند داده های اصلی تصحیح نشده را بیابید، اما می داند که یک نسخه تصحیح شده را می خواند. در جایی که مکانیزم درایو و میان افزار بخوبی تعریف می شوند، این تنها چیز با دوام بر روی سیستم هاست، همچون کنسول های بازی.
یک روش نه چندان پیچیده ولی موثر فشرده سازی یک CD نقره ایی با داده هایی فراتر از آنچه که یک CD ، ۷۴ دقیقه ای می تواند Write کند. بنابراین کپی کردن دیسک نیاز به فضاهای خالی خاصی دارد، برای جبران این فضا، داده ها را جا به جا می کند، دیسک را هک می نماید یا دیسک های نقره ایی را با داده های سرقت رفته فشرده سازی می کند. اگر این کار ادامه یابد دیسک روی برخی درایوها غیرقابل خواندن می شود. یک فضای خالی Overburn شده ۸۰ دقیقه ای قادر به نگهداری هر مقدار اطلاعاتی است که بتوانید با اطمینان در یک دیسک بگنجانید.
روش خانه های نرم افزاری PC ، از فاصله بین تراک های صوتی استفاده می کند و علائم شاخص را در محل های غیر منتظره باقی می گذارد. این دیسک ها قابل کپی گرفتن از طریق اکثر نرم افزارها نیستند و نسخه برداری از آنها روی درایوهایی که از ضبط disc-at-once پشتیبانی نمی کنند، ممکن است امکانپذیر نباشد.
روش دیگر ،دیسک های غیر استاندارد با تراک کوتاهتر از ۴ ثانیه است. اکثر نرم افزارهای ضبط کننده و در حقیقت برخی recorder ها، کپی دیسک با چنین تراکی را رد می کنند، یا تلاش می کنند آن را کپی نمایند ولی با شکست مواجه می شوند. یک برنامه کاربردی محافظت شده وجود تراک مورد نظر و اندازه آن را کنترل می کند. به هر حال برخی recorder ها ممکن است موفق شوند، بنابراین این کار ساده ایی نیست. قرار دادن تراک های چندگانه داده ها در بین تراک های صوتی یک CD ، کپی کننده های دیسک را سر در گم خواهد کرد. گاهی اوقات کپی یک دیسک برچسب های Volume متفاوتی دارد. این مسئله معمولا فقط در کپی های فایل به فایل روی می دهد، نه کپی های تصویر دیسک، بنابراین کنترل نام دیسک به طور حاشیه ای مفید است اما چندان موثر نیست، تغییر فهرست مطالب بگونه ایی که دیسک بزرگتر از آنچه که هست به نظر برسد، برخی از برنامه های کپی را متقاعد خواهد کرد که دیسک منبع بسیار بزرگ است.
سیستم Laserlok از سایت http://www.diskxpress.com\ ادعا می کند که قادر است با کمترین هزینه از نسخه برداری غیرقانونی دیسک جلوگیری نماید. Disk Guard ، یک ابتکار جدید است که متعلق به TTR Technology می باشد آنها ادعا می کنند که قادرند امضایی را بر روی CD های فشرده و CD-R ها است، اما بدون سخت افزار خاص قابل نسخه برداری نیست. یک برنامه می تواند با کنترل کردن این امضاء در جهت محافظت در برابر کپی گرفتن استفاده نماید و در صورت عدم حضور امضاء از اجرا صرف نظر کند.